De laatste weken voelde ik me behoorlijk neerslachtig. Niet per se depressief, maar zeker niet lichtvoetig. Vervelende gebeurtenissen stapelden zich op, en op een gegeven moment zat mijn emmertje vol.
Toeval bestaat niet, zeggen ze weleens. En toevallig las ik een artikel over neerslachtigheid bij vrouwen. Over hoe we door de eeuwen heen geleerd hebben om altijd vriendelijk en beheerst te blijven, onze diepste gevoelens voor onszelf te houden — zelfs als we verdrietig of boos zijn. Maar die opgekropte emoties verdwijnen niet… ze hopen zich op, tot ze ons volledig in beslag nemen.
De oplossing? Loslaten! Niet door ruzie te maken of te schelden, maar door je gevoelens op een gezonde manier te uiten. Schreeuw eens heel hard, sla een kussen tot de veren in het rond vliegen, ren of fiets je hoofd leeg. Of schrijf het van je af — een dagboek, een boze brief (niet om te versturen, maar gewoon om je hart te luchten).
Wist je dat paardencoaching ook kan helpen bij neerslachtigheid?
Wil je weten hoe? Maak dan snel een afspraak en ontdek de kracht van loslaten.